"ခ်စ္တယ္ ခ်စ္တယ္ ခ်စ္တယ္ ခ်စ္တယ္ ခ်စ္တယ္.. ဒါပဲေနာ္ ကိုကို ငါးခါျပည့္ေအာင္
ေျပာၿပီးၿပီ.. သိပ္ဆိုးတာပဲ.. ဟြန္း"

အသံစာစာနဲ႔ စကားေျပာေနတဲ့ မိန္းကေလးကို လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကၽြန္မတို႔
အရြယ္ေလာက္ပဲ ရွိမယ္ထင္ပါတယ္။ Head Phone ကေန ေသေသခ်ာခ်ာကို
စကားေျပာေနေတာ့တာပါပဲ။ သူ႔ကြန္ပ်ဴတာ Screen ေပၚမွာလည္း ဂ်ီေတာ့ေပါင္း
ေျမာက္ျမားစြာကို ဖြင့္ထားလို႔။ လက္ကလည္း လႈပ္၊ ပါးစပ္ကလည္းလႈပ္နဲ႔၊
ေကာင္မေလးရဲ႕ မ်က္ႏွာေပၚမွာလည္း အၿပံဳးေတြ ေဝလို႔။ အံမယ္ လက္ကေလးေတာင္
ခ်ိဳးၿပီး ေရတြက္ေနလိုက္ေသးတယ္ ငါးခါျပည့္ေအာင္ေလ။ ေဘးနားက လူေတြလည္း သူ႔ကို
ကြက္ၾကည့္ ကြက္ၾကည့္နဲ႔ေပါ့။ မမေလးကေတာ့ သူ႔ ဖီလ္းနဲ႔သူ အပီကို
စကားေျပာေနေတာ့တာပါပဲ။ ေနာက္ၿပီး ဆက္ေျပာလိုက္ေသးတယ္…

"ကိုကိုေနာ္ အြန္လိုင္းေပၚမွ ေလွ်ာက္က်ဴမေနနဲ႔.. ဒီက ကိုကို႔ကိုပဲ ခ်စ္တာ..
မေတြ႔ဖူးေပမယ့္ ခ်စ္ၿပီးသားပဲ ဟင္း ဟင္း"

ေခတ္ကာလ သားသမီးေတြမ်ား ခက္ပါတယ္။ ကၽြန္မက အိမ္ေအာက္ထပ္က ဆိုက္ဘာ ကေဖးမွာ
အင္တာနက္ လာလာသံုးေလ့ရွိေတာ့ အြန္လိုင္းအခ်စ္ဇတ္လမ္းေတြကို မရိုးႏိုင္ေအာင္
ႀကံဳရတယ္ရွင့္။ အြန္လိုင္းဇတ္လမ္း သီးသန္႔ေတြလည္းပါတယ္၊ အေဝးေရာက္ ခ်စ္သူေတြရဲ႕
အခ်စ္ဇတ္လမ္းေတြလည္း ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မွာေပါ့ေနာ္။ အင္တာနက္ထဲမွာ ခ်ိန္းေတြ႕ၾက၊
စကားေျပာၾကတာဟာလည္း Global ေခတ္ႀကီးမွာ ပိုမ်ားသထက္ကို မ်ားလာၿပီ။ အြန္လိုင္း
အခ်စ္ဇတ္လမ္းေတြလည္း ေပါသထက္ကို ေပါလာၿပီ။ တစ္ခ်ိဳ႕မ်ားဆို လက္ထပ္ကုန္ၾကၿပီ။
ဟိုတစ္ေလာတုန္းက အိမ္မွာ အတူေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းဆီကို စံုတြဲတစ္တြဲ လာလည္တယ္။
ကၽြန္မလည္း ကိုယ္နဲ႔သိတာမဟုတ္ေတာ့ စကား၀င္မေျပာမိပါဘူး။ အဲဒီအတြဲလည္း
ျပန္သြားေရာ သူငယ္ခ်င္းက ေျပာျပတယ္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္က အြန္လိုင္းကေန
ေတြ႔ၾကတာေလ.. သိပ္ခ်စ္ၾကတာတဲ့။ ခု လက္ထပ္ၿပီးသြားၾကၿပီတဲ့။ ကၽြန္မကလည္း
စပ္စပ္စုစု ေမးမိပါေသးတယ္.. ဘယ္ေလာက္ၾကာေအာင္ ခ်စ္ခဲ့ၾကတာလဲဆိုေတာ့..
တစ္ႏွစ္ေလာက္ေတာ့ ရွိၿပီတဲ့။ အျပင္မွာ ေတြ႔ဖူးတာကေတာ့ ႏွစ္ႀကိမ္တည္းရယ္။
ေကာင္မေလးက ျပည္က၊ ေကာင္ေလးက ရန္ကုန္က။ ပထမ တစ္ႀကိမ္မွာ ေကာင္ေလးက ျပည္ကို
လိုက္သြားတယ္။ ဒုတိယ တစ္ႀကိမ္မွာ ေကာင္မေလးက ရန္ကုန္ကုိ လာေတြ႔တုန္း
တစ္ခါတည္းကို ေခ်ာင္းသာကို ခိုးေျပးေတာ့တာပဲတဲ့။ မိုက္တယ္ကြာ….. ဂလိုဘယ္ေခတ္မွာ
ျမန္လိုက္ၾကပံုမ်ား။ ႏွစ္ခါတည္း ေတြ႔ၿပီး ခိုးရာလိုက္ၾကရတယ္လို႔။ အခုအဆင္ေျပလား
ေမးေတာ့ ေျပသမွ သိပ္ကိုေျပၾကပါတယ္တဲ့။

ဟိုတစ္ေလာတုန္းကလည္း အေဒၚတစ္ေယာက္ မဂၤလာေဆာင္ သြားမယ္ဆိုလို႔ ေမးၾကည့္ေတာ့
အမေလး ထက္ထက္ရယ္ ေျပာရအံုးမယ္.. အဲႏွစ္ေယာက္က နင္တို႔ အင္တာနက္ကေန
ေတြ႔တာတဲ့ေတာ္ တဲ့။ ထက္ တို႔ အင္တာနက္ မဟုတ္ပါဘူး အန္တီရယ္ လူတိုင္းသံုးေနတာကို
လို႔ ေျပာေတာ့. မဟုတ္ပါဘူး ညည္းတို႔ သံုး သံုး ေနတာ ေတြ႔လို႔ ေျပာတာပါေအ..
ေကာင္ေလးက စင္ကာပူက၊ ေကာင္မေလးက အေမရီးကားက၊ အြန္လိုင္းေပၚမွာ ႀကိဳက္လာၾကၿပီး
အခု ျမန္မာျပည္မွာ မဂၤလာျပန္လာေဆာင္တာတဲ့။ သူတို႔ေတြ တစ္ပတ္ေလာက္ေတာ့
ေနၾကလိမ့္မယ္.. ၿပီးေတာ့ ေယာက်ၤားကလည္း စလံုးကိုျပန္၊ မိန္းမကလည္း အေမရီးကားကို
ျပန္မယ္လို႔ ေျပာတယ္ တဲ့။ နင္တို႔ေခတ္မွပဲ ၾကားဖူးေတာ့တယ္..
က်ဴပ္တို႔တုန္းကေတာ့ အေရြးမွားမွာစိုးလို႔ စဥ္းစားလိုက္ရတာတဲ့။ အန္တီ့ကိုေတာင္
ေျပာလိုက္ေသးတယ္ 21 ရာစုေလ အန္တီရယ္လို႔။

အဲလိုပါပဲ ဟိုတစ္ေလာတုန္းကလည္း ေက်ာင္းတုန္းက သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ စစ္ဗိုလ္နဲ႔
မဂၤလာေဆာင္တယ္။ အြန္လိုင္းမွာ ေတြ႔တာတဲ့။ ဆိုက္ဘာကေဖးေတြမွာလည္း VZO နဲ႔
ရုပ္ၾကည့္ၿပီး ေျပာၾကတဲ့ အတြဲေတြ၊ Gtalk နဲ႔ စကားေျပာေနၾကတဲ့ အတြဲေတြ၊
စာရိုက္ၿပီး က်ဴၾကတဲ့ အတြဲေတြ စံုေအာင္ကို ေတြ႔ရေတာ့တာပါပဲ။ ကၽြန္မ သံုးေနတဲ့
ဆိုင္မွာဆို အမႀကီးတစ္ေယာက္ ေန႔တိုင္း သူ႔ရည္းစားနဲ႔ စကားလာေျပာတာ။
ေန႔တိုင္းကို ႏွစ္နာရီေလာက္ ၾကာေအာင္ ေျပာတာေနာ္။ ကၽြန္မ ေန႔တိုင္း ဆိုက္ဘာကေဖး
မသြားေပမယ့္ ၀ရံတာကေနၾကည့္လိုက္ရင္ သူ ဆိုင္ထဲ ၀င္၀င္သြားတာကို ေတြ႔ရတာေပါ့။

Digital ေခတ္ႀကီး တိုးတက္လာတဲ့ အခ်ိန္မွာ အင္တာနက္ေတြ ေပါေပါသီသီ သံုးလာၾကတဲ့
အခိုက္မွာ၊ လူေတြရဲ႕အခ်ိန္ေတြ ရွားပါးလာၾကတဲ့ ဒီေန႔လိုေခတ္မ်ိဳးမွာ
အြန္လိုင္းေပၚမွာ အခ်စ္ရွာၾကတာဟာလည္း အရင္တုန္းကလို မထူးဆန္းေတာ့ဘူး
ထင္ပါရဲ႕ရွင္။ တစ္ကယ္ခ်စ္ၾကတဲ့ ခ်စ္သူေတြရွိမယ္၊ မျမင္ကြယ္ရာမွာ၊
အြန္လိုင္းမွာဆိုၿပီး ရည္းစားေတြ မႈိလိုေပါက္ေအာင္ ထားၾကတဲ့ အေျပာင္
အပ်က္ေတြလည္းရွိမယ္။ ဘာပဲ ေျပာေျပာေပါ့ေလ.. အြန္လိုင္းအခ်စ္ဆုိတာ လက္ေတြ႔ဘ၀မွာ
မ်ားသထက္ကို မ်ားလာေနၾကပါၿပီ ဆိုတာ သိလိုက္ရတာေပါ့။