ႏုိင္ငံရပ္ျခား ျမန္မာလူငယ္မ်ားအတြက္ ဆရာေအာင္သင္း၏ အႀကံေပးခ်က္

၁။ ငါမုခ်ႀကီးပြားေအာင္ျမင္ရမယ္ဆုိတဲ့ အဓိ႒ာန္ထားပါ

လူငယ္တေယာက္ဟာ အေရးႀကီးဆံုးအခ်က္က ငါဟာမုခ်ႀကီးပြားေအာင္ျမင္ေနရမယ္ ဆိုတဲ့ အဓိ႒ာန္ ခိုင္ခိုင္မာမာခ်ဖို႔ အေရးႀကီးတယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ လူငယ္ေတြဟာ အမွတ္မထင္ အမွတ္မထင္ေလးေတြ ေနၾကတယ္။ အဲဒီလို ခိုင္ခိုင္မာမာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္ၿပီးေတာ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ အဓိ႒ာန္ျပဳခဲ့သလား။ ေ၀ေ၀၀ါး၀ါးေလးေပါ့ အမွတ္မထင္ ပဲရွိတတ္တယ္။ ခိုင္မာရမယ္ဆိုတာ။ ဘုရားေရွ႕မွာ အာ႐ုဏ္ျပဳသလုိ အဓိ႒ာန္ျပဳလိုက္သလုိ၊ သစၥာဆိုလိုက္ သလို အဲလိုုကို အဓိ႒ာန္ျပဳရတယ္။ အဲဒါဟာ အလြန္ကို အေရးႀကီးပါတယ္။ အဲဒီအဓိ႒ာန္ခ်က္ ခိုင္မာသြားလို႔ရိွရင္ က်န္တ့ဲဥစၥာေတြဟာ သူ႔ကိုယ္သူထိန္းသြားလို႔ရွိတယ္။ ဘယ္သူမဆို အဲဒီလို ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထ ရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အဲဒီဟာက အေရးႀကီးတယ္လို႔ က်ေနာ္ ေျပာဆို ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒါ နံပါတ္ (၁) အခ်က္ေပါ့ ေနာ္။

၂။ က်န္းမာေရးကုိ ကုိးကြယ္ပါ

နံပါတ္ (၂) အခ်က္ကေတာ့ အဲေအာင္ျမင္ခ်င္လို႔ရွိရင္ က်န္းမာေရးကို ကိုးကြယ္ရတယ္။
ကိုးကြယ္ရတယ္ဆိုတဲ့စကားလံုးကို က်ေနာ္တကယ္ေျပာတာပါ။ ကိုယ့္က်န္းမာေရးကို
ဘယ္ေလာက္ အေရးႀကီးတယ္ဆိုတာက လူငယ္ေတြဟာ အမွတ္မထင္ ေနတတ္ၾကတယ္။ မက်န္းမာရင္ ဘာမွမျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး၊ သူမ်ားကို မွီခိုေနရတဲ့ဘ၀ကို ေရာက္သြားတတ္ တယ္ဆိုတာကို ေမ့ေနၾကတယ္။

ကိုယ္ကက်န္းမာေနတဲ့အခါမွာ က်န္းမာေရးရဲ႕တန္ဖိုးကို ေမ့ေနတတ္တယ္။ အဲဒီေတာ့ ဘုရားရွင္က ေမတၱာပို႔တာေတာင္မွ မိမိကိုယ္ကိုု မိမိပထမဆံုးေမတၱာပို႔ပါ လို႔ေျပာခဲ့တာ။ ဘာေၾကာင့္လဲလို႔ဆိုေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို က်န္းမာမွ တျခားသူကို ဒုကၡမေပးမိမွာေပါ့။ အဲဒီေတာ့ က်န္းမာေရးကို ဂ႐ုစိုက္တယ္ ဆိုတဲ့ကိစၥမွာ အဲဒါဟာ ေမ့ေမ့ေလ်ာ့ေလ်ာ့ ျဖစ္တဲ့အခါက်ေတာ့ က်န္းမာေရးနဲ႔ ဆန္႔က်င္ဘက္ ဥပမာ မူးယစ္ေဆး၀ါး သံုးတာေတြ၊ အရက္ေသစာအမ်ားႀကီး ေသာက္တာေတြ၊ သို႔မဟုတ္လို႔ရွိရင္ အ၀လြန္လြန္းတဲ့ အဆီအအိမ့္ တမက္တေမာစားတာေတြ အဲဒီဥစၥာေတြ အကုန္လံုးကို ထိန္းခ်ဳပ္သြားရတာ။

အဲဒီဘာကုိပဲဲ စားသည္ျဖစ္ေစ၊ လုပ္သည္ျဖစ္ေစ၊ အိပ္သည္ျဖစ္ေစ၊ ေနသည္ျဖစ္ေစ က်န္းမာေရးကို မထိခိုက္ရေအာင္ လူေတြသိပ္ကိုအေရးႀကီးတယ္။ မက်န္းမာတာနဲ႔ တၿပိဳင္နက္တည္း ကိုယ္သည္ မွီခိုေသာ လူဘ၀ကို ေရာက္သြားတတ္တယ္ ဆုိတာကို ေမ့ေနတတ္တယ္။

၃။ စိတ္၀င္စားတဲ့လုပ္ငန္း ေရြးခ်ယ္ပါ

ေနာက္တခါ နံပါတ္ (၃) အခ်က္က ကိုယ္စိတ္၀င္စားတဲ့လုပ္ငန္းကို ေရြးခ်ယ္ရတယ္။
ဥပမာ လွ်ပ္စစ္ဘက္မွာ စိတ္ထက္သန္လား၊ ေဆာက္လုပ္ေရးဘက္မွာ စိတ္ထက္သန္လား သို႔မဟုတ္ ကြန္ပ်ဴတာမွာလား၊ စာေရးတာမွာ စိတ္ထက္သန္တာလား အစရွိတာတို႔ေပါ့ေနာ္။ တကယ့္ကို အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းကို ေပးႏိုင္မယ့္ လုပ္ငန္းတခုကို ကိုယ္ခ်င့္ခ်င့္ခ်ိန္ခ်ိန္ ေရြးခ်ယ္ရပါမယ္။ ကိုယ့္၀ါသနာပါတဲ့ဥစၥာ ေဟာ္ဘီသေဘာမ်ိဳးေပါ့။ အပို၀ါသနာပါတဲ့ ကိစၥမ်ိဳးကေတာ့ ပန္းခ်ီေရးသည္ ဘာေရးသည္ျဖစ္ေစ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းမ်ိဳး မဟုတ္ဘဲ နဲ႔ လုပ္ခ်င္တာလုပ္ေပါ့။

ဒါေပမယ့္ လက္ငင္းအေရးႀကီးတဲ့ ဥစၥာကေတာ့ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ဘယ္လုပ္ငန္းကို စိတ္၀င္စားလဲ ဆိုတာ ပထမဆံုး ေရြးခ်ယ္ဖို႔ လိုပါတယ္။ အဲဒီေရြးခ်ယ္တဲ့ ဥစၥာဟာ ကိုယ့္စိတ္နဲ႔ ပတ္၀န္းက်င္နဲ႔ ရွိတဲ့အထဲမွာမွ ကိုယ္ေရြးလို႔ ရႏိုင္တဲ့ လုပ္ငန္းေတြထဲမွာ ဘယ္ဟာကို ေရြးႏိုင္မလဲဆိုတာ၊ အဲဒါကို ခ်င့္ခ်ိန္ေရြးခ်ယ္ၿပီးေတာ့ အဲဒီဥစၥာကို ေန႔ေန႔ညည ေလ့လာရတယ္။

၄။ ေရြးခ်ယ္တဲ့ပညာကုိ ေန႔ေန႔ညည ႀကံဆပါ

ဆက္ၿပီးေတာ့ ေျပာခ်င္တာက နံပါတ္ (၄) အခ်က္က အဲဒီေရြးခ်ယ္လိုက္တဲ့ ပညာရပ္ကို သို႔မဟုတ္ အဲလုပ္ငန္းကို ေလ့လာတာ အဲဒါကို ေန႔ေန႔ညည စိတ္ထဲမွာေတြးၿပီးေတာ့ ႀကံဆေနရပါတယ္။ အဲႀကံဆမေနလို႔ရွိရင္ အဲဒီဥစၥာ ဘယ္ေတာ့မွ မေအာင္ျမင္ႏိုင္ဘူး။ အဲဒီလို ႀကံဆရင္းကေန ဘာျဖစ္လာသလဲဆိုေတာ့ တခါတရံမွာ ျဖစ္သြားတတ္တာက ပထမ ေရြးခ်ယ္ထားတဲ့ လုပ္ငန္းထက္ ပိုၿပီးေကာင္းတဲ့လုပ္ငန္း၊ ကိုယ္နဲ႔ပိုသင့္ေတာ္တဲ့ လုပ္ငန္း ေတြ႔သြားတတ္တယ္။ ဒါမွမဟုတ္လို႔္ရင္ ကိုယ္ေရြးခ်ယ္ထားတဲ့ လုပ္ငန္းမွာ တိုးတက္ရာ တိုးတက္ေၾကာင္း ျဖစ္လာတတ္ပါတယ္။ အဲဒါက်ေနာ္ေျပာတာ ေန႔ေန႔ညည ႀကံဆပါလို႔ က်ေနာ္ ေျပာခ်င္ပါတယ္။

၅။ မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္းထံ တပည့္ခံဖို႔ ၀န္မေလးနဲ႔

ေနာက္နံပါတ္ (၅) အခ်က္က အဲဒီဟာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး လုပ္ငန္းနဲ႔ ပတ္သက္္ၿပီးေတာ့ သိကၽြမ္းတဲ့သူ၊ မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္း အဲဒီကေန ဆရာတင္ဖို႔ ကုိယ္က တပည့္ခံဖို႔ ၀န္မေလးပါနဲ႔။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ဆိုလိုတာက ေမးဖို႔၀န္မေလးနဲ႔၊ ငါ့အဲဒါေလးသင္ေပးစမ္းပါကြာ ဆိုတာမ်ိဳး ေျပာတာလိုမ်ိဳး။ က်ေနာ့္ကို အဲဒါေလးသင္ေပးပါခင္ဗ်ာလို႔ အဲဒီလိုေျပာတာမ်ိဳး။ အဲဒီလို လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ အခ်င္းခ်င္းကျဖစ္ေစ တပည့္ခံဖို႔ ၀န္မေလးရဘူး။ တခ်ိဳ႕က ဆရာတင္ဖို႔ တပည့္ခံဖို႔ အင္မတန္ ၀န္ေလးတတ္ၾကတယ္။

က်ေနာ္ကိုယ္တုိင္ ေျပာရမယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ က်ေနာ္တခ်ိဳ႕ အပိုင္းေတြမွာကို က်ေနာ္တပည့္ေတြ ဆီကေန ျပန္ၿပီးသင္ယူူေနတာပဲ။ တပည့္ေတြက ကိုယ့္ဆရာျဖစ္တဲ့အခါက်ေတာ့ လိုလုိခ်င္ခ်င္ သင္ေပးၾကတယ္။ က်ေနာ္ အဲဒီနည္းအားျဖင့္ က်ေနာ္ ပညာေတြ အမ်ားႀကီးရခဲ့တယ္။ ကိုယ့္တပည့္ဆီမွာျပန္ၿပီး က်ေနာ္တပည့္ခံခဲ့တာပါ။

အဲဒီေတာ့ ကိုယ့္တပည့္ဆီေတာင္မွ တပည့္ခံရတယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ ကိုယ့္မိတ္ေဆြ၊ အေပါင္း အသင္းဆီ ဘာျဖစ္လို႔ တပည့္မခံႏိုင္ရမွာလည္း။ ဒါေပမယ့္ အဲတခုရွိတယ္ တပည့္ခံၿပီး သင္လို႔ရတဲ့အခါမွာ ကိုယ္ကႏႈတ္ဆိတ္ၿပီးေတာ့ မေနပါနဲ႔။ သူ႔ကို ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းကို လႈိက္လိႈက္လဲွလဲွ ေျပာဖို႔လိုတယ္။ ေနာက္ၿပီး ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းကိုလည္း ျပဖို႔ိလိုပါတယ္။ ဥပမာဆိုပါေတာ့ သူ႔ကိုေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းေလး တကယ္လို႔ ရပ္ေ၀းမွာေနတယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းေလး စာနဲ႔တေၾကာင္းေလးျဖစ္ေစ၊ မင္းေပးလိုက္တဲ့ ေက်းဇူးေလးရတယ္ ကြာ ငါအခုထက္ထိ ေက်းဇူးမေမ့ႏိုင္ေသးဘူး ဆုိတာမ်ိဳးေလး စာေလးတေၾကာင္းေလာက္နဲ႔ ျဖစ္ေစ၊ ဒါမွမဟုတ္ ကဒ္ေလးတခုေလာက္ ပိ႔ုၿပီးျဖစ္ေစ ၀န္မေလးပါနဲ႔။ တကယ္လို႔ႀကံဳလို႔ ျဖစ္ေစ သူ႔ကုိ လက္ဖက္ရည္တခြက္တိုက္တာျဖစ္ေစ၊ ထမင္းတနပ္ေကၽြးတာျဖစ္ေစ ၀န္မေလး ပါနဲ႔။ အဲဒီဥစၥာ တသက္တာလံုး ကိုယ့္အတြက္ကို သင္ျပမယ့္သူေတြေပၚလိမ့္မယ္၊ လမ္းၫႊန္ မယ့္သူေတြ ေပၚလိမ့္မယ္၊ အဲဒီလိုဟာမ်ိဳး အဲဒါမ်ိဳး၀န္မေလးပါနဲ႔။