The most selfish one-letter world is' I' . Avoid it.

အကၡရာတစ္လံုးတည္းရွိတဲ့ တကိုယ္ေကာင္းအဆန္ဆံုးစကားလံုးကေတာ့ `ငါ´ ပါ။
အဲဒါကို ေရွာင္က်ဥ္ပါ ... တဲ့။

ဒီစာေၾကာင္းေလးကို ဖတ္လိုက္ရေတာ့ လူေလာကထဲက ေနရာတကာမွာ ငါတေကာေကာေနၾကတဲ့
လူတစ္ခ်ဳိ႕ရဲ႕ျမင္ကြင္းေတြဟာ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ အေတြးေတြထဲမွာ
၀ိုးတ၀ါးေပၚလာပါတယ္။ အဲဒါငါလုပ္လုိက္ တာေလ။ ငါမရွိရင္ေတာ့
မင္းတို႕ေတြအားလံုးဒုကၡေရာက္ကုန္ၾကေတာ့မွာပဲ။ ငါပါလို႕ေပါ့ကြာ ငါသာမပါရင္
မင္းတို႕အသင္း႐ံႈးၿပီ။ ငါသာမကူညီရင္ေတာ့ မင္းမလြယ္ဘူးေနာ္ ... စတဲ့ ...
စတဲ့ တစ္ငါတည္း ငါေနၾက တဲ့ စကားလံုးေတြဟာ ေလာကႀကီးထဲမွာ
မၾကားခ်င္လည္းၾကားေနၾကရမယ့္စကားလံုးေတြပါ။ ဒီလိုစကားမ်ဳိး
ေတြကိုေျပာႏုိင္ၾကတဲ့သူေတြဟာ အတိုင္းအတာတစ္ခုအထိ
ေတာ္ၾကတဲ့သူေတြမ်ားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မိမိကုိယ္ကိုယံုၾကည္မႈ၊ သူတပါးအေပၚ
အထင္အျမင္ေသးမႈေတြလြန္ကဲေနတတ္ၾကတဲ့ အဲဒီ့လိုလူမ်ဳိးေတြဟာ
တစ္ေန႕ေန႕တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ တကိုယ္ေကာင္းဆန္ခဲ့ျခင္း၊
မာနတက္ခဲ့ျခင္းတို႕ရဲ႕ ေနာက္ဆက္တြဲရလဒ္ေတြကို မ႐ႈမလွခံရတတ္ပါတယ္။
ေလာကႀကီးရဲ႕ ကိုင္းကြၽန္းမွီ၊ ကြၽန္းကိုင္းမွီဆိုတဲ့သေဘာတရားကို
နားမလည္ၾကရွာတဲ့ သူတို႕ေတြဟာ တခါတခါ
ေလာကဓံတရားဆိုတာႀကီးကိုေမ့ေလ်ာ့ေနတတ္ၾကတဲ့အတြက္
တကယ္တမ္းႀကီးမားျပင္းထန္တဲ့ဆံုး႐ႈံးမႈေတြနဲ႕ၾကံဳေတြ႕ရၿပီး
ကိုယ့္အနားမွာတစ္ေယာက္မွ မရွိေတာ့တဲ့အခါမွ
ေနာင္တေတြရေနမိတဲ့အျဖစ္မ်ဳိးေတြၾကံဳလာႏုိင္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႕ဟာ
ဘယ္လိုကိစၥမ်ဳိးကိုပဲျဖစ္ျဖစ္ တကယ္ပဲ
ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္နဲ႕အဆံုးသတ္ႏုိင္ခဲ့ၿပီဆိုရင္ ဒီကိစၥဟာ
ငါတစ္ေယာက္တည္းေၾကာင့္ ေအာင္ျမင္ခဲ့တာလားဆိုတာကို
အၿမဲတမ္းျပန္သံုးသပ္ၾကည့္သင့္တယ္။ ဘုရားေတာင္မွ အမွီရွိမွ
ပြင့္တယ္ဆိုတဲ့စကားကို အားလံုးၾကားဖူးၾကမွာပါ။
ကိုယ္နဲ႕ပတ္သက္ဆက္ႏြယ္ေနသမွ်သူအားလံုးဟာ တစ္နည္းမဟုတ္တစ္နည္းနဲ႕
ကိုယ့္ကိုပါရမီျဖည့္ေနၾကတာပဲဆိုတဲ့ သေဘာတရားကိုသာနားလည္ထားမယ္ ဆိုရင္
ေလာကမွာ ငါတေကာေကာစရာကိစၥဆုိတာဘာမွမရွိေတာ့ပါဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္
ကြၽန္ေတာ္တို႕အေနနဲ႕ ေနရာတကာမွာ `ငါကြ´ `ငါကြ´
လို႕ေအာ္ၿပီးအလွဴ႕ရွင့္မွန္းသိေအာင္ မ႑ပ္တိုင္တက္ျပတဲ့ အျပဳအမူမ်ဳိးကို
သတိထားၿပီး ေရွာင္က်ဥ္သင့္ပါတယ္။

The most satisfying two-letter world is' We ' . Use it.

အကၡရာ ႏွစ္လံုးပါတဲ့ စိတ္ေက်နပ္စရာအေကာင္းဆံုး စကားလံုးကေတာ့ `ငါတို႕´
ပါ။ အဲဒါကို အသံုးျပဳပါ တဲ့။

ခုဏကစကားနဲ႕ဆန္႕က်င္ဘက္ပါ။ အခ်ဳိ႕ေနရာေတြမွာ `ငါ´
ဆိုတဲ့စကားလံုးကိုသံုးတာထက္ `ငါတို႕´ ဆိုတဲ့စကားလံုးကိုသံုးလိုက္ျခင္းက
အားလံုးအတြက္ပိုၿပီး ေက်နပ္အားရစရာေကာင္းပါ လိမ့္မယ္။ ကိစၥရပ္တစ္ခုကို
ေခ်ာေခ်ာေမာေမာနဲ႕ အဆံုးသတ္ႏိုင္လိုက္ၿပီဆိုရင္ ငါလုပ္လိုက္လို႕ၿပီး
သြားတာပါလို႕ ေျပာမယ့္အစား ငါတို႕အားလံုး၀ိုင္းလုပ္ၾကလို႕အခုလို
ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္နဲ႕ၿပီးဆံုးသြား တာမဟုတ္လားလုိ႕ ေျပာႏုိင္ဖို႔ဆိုတာ
အထက္မွာေဖာ္ျပခဲ့သလို စိတ္ႀကီး၀င္ေနသူေတြအဖို႕ကေတာ့ တကယ့္ကိုမလြယ္ပါဘူး။
မိမိရဲ႕လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဘက္ေတြကို ေလးစားတဲ့၊ မိမိနဲ႕ဆက္ႏြယ္ပတ္သက္ ေနသမွ်
လူအားလံုးရဲ႕ မိမိအေပၚ အေထာက္အပံ့ေပးမႈေတြကို အသိအမွတ္ျပဳတတ္တဲ့၊
စည္းလံုး ညီညြတ္မႈနဲ႕ ေပါင္းစည္းျခင္းရဲ႕အင္အား
ကိုနားလည္တတ္တဲ့စိတ္ဓါတ္ျပည့္၀သူတို႕မွသာ ဒီစကားမ်ဳိးကို
ရင္ထဲကေနေျပာထြက္ႏုိင္မွာပါ။ ေလာကမွာ တစ္ေယာက္တည္းလုပ္လို႕မရတဲ့ ကိစၥေတြ
အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္ပဲထူးခြၽန္ထက္ျမက္တဲ့သူ ျဖစ္ျဖစ္
သူ႕မွာေနာက္လိုက္ေကာင္းေတြနဲ႕ အေဆြခင္ပြန္းေကာင္းေတြမရွိရင္ အဲဒီ့သူဟာ
ထင္ထားသေလာက္ မေအာင္ျမင္ႏုိင္ပါဘူး။ ပုရြက္ဆိတ္ တစ္ေကာင္က
ထမင္းလံုးတစ္လံုးကိုမသယ္ႏုိင္ေပမယ့္ ပုရြက္ဆိတ္အုတ္ႀကီးေၾကာင့္
ထမင္းစိေတြ ေပ်ာက္ေပ်ာက္သြားတတ္တာကို ကြၽန္ေတာ္တို႕ သတိ ျပဳသင့္ပါတယ္။
အဲဒီ့ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႕ေတြ ေအာင္ျမင္မႈတစ္ခုအတြက္ `ငါ´ဆိုတဲ့စကားလံုး
ကို သံုးေတာ့မယ္လို႕စဥ္းစားတိုင္း အဲဒီ့ေအာင္ျမင္မႈမွာ ဘယ္သူေတြကဘယ္လို
ပါ၀င္ပတ္သက္ခဲ့တယ္ဆိုတာကို ေသေသခ်ာခ်ာသံုးသပ္ၿပီး `ငါတို႕´
ဆိုတဲ့စကားလံုးေလးအျဖစ္ ေျပာင္းလဲသံုးစြဲႏုိင္ဖို႕ႀကိဳးစားသင့္ပါတယ္။

The most poisonous three-letter world is' Ego ' . Kill it.

အကၡရာသံုးလံုးနဲ႕ဖဲြ႕စည္းထားတဲ့ အဆိပ္အျပင္းဆံုးစကားလံုးဟာ `အတၲ´ ပါ။
အဲဒါကို သတ္ပစ္ပါ။

ပုထုဇဥ္ေတြျဖစ္ၾကတဲ့ ကြၽန္ေတာ္တို႕လူသားေတြတိုင္းမွာ
အတၲမကင္းႏုိင္ၾကဘူးဆိုတာေသခ်ာ ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ... ေနရာတကာမွာ
အတၲစိတ္ကိုေရွ႕တန္းတင္ၿပီး ေျပာဆုိေဆာင္ရြက္ေနမယ္ ဆိုရင္ ေတာ့ အဲဒီ့
အတၲစိတ္ဟာ အဆိပ္အေတာက္အျဖစ္အသြင္ေျပာင္းသြားၿပီး ကုိယ့္ကို အႀကီးမားဆံုး
ဒုကၡေတြ ျပန္ေပးတတ္ပါတယ္။အတၲစိတ္ဟာ လိုတာထက္ပိုၿပီးလြန္ကဲလာၿပီဆိုရင္
အဲဒီ့လူအေနနဲ႕ ဘယ္လုိေကာင္းမြန္

တဲ့အလုပ္ကိုမွ လုပ္လုိ႕ရေတာ့မွာမဟုတ္ပါဘူး။ ဥပမာအေနနဲ႕ ေျပာရရင္
လူတစ္ေယာက္မွာ ေငြတစ္ေသာင္း ရွိတယ္ဆိုပါစို႕ ...။ သူဟာ
တစ္ေန႕တာအတြက္လိုေလေသးမရွိေအာင္ စားေသာက္သံုးစြဲၿပီးတဲ့ေနာက္ သူ႕ လက္ထဲ
ေငြတစ္ေထာင္ပိုေနတဲ့အခ်ိန္မွာ တစ္ေန႕လံုး ထမင္းတနပ္မွမစားရေသးတဲ့
ခ်ဳိ႕တဲ့ ႏြမ္းပါးသူ တစ္ေယာက္နဲ႕ဆံုၿပီဆိုရင္ ... သူဘာလုပ္မလဲ။
အတၲသိပ္မႀကီးတဲ့သူဆိုရင္ေတာ့ ကိုယ္လဲစိတ္ႀကိဳက္ သံုးစြဲ ၿပီးၿပီပဲဆုိၿပီး
က်န္တဲ့ေငြ ကို အဲဒီ့လူထမင္းစားဖို႕အတြက္ ေပးလုိက္မိမွာပါပဲ။
အတၲႀကီးလြန္းသူဆုိရင္ေတာ့ အဲဒီ့ျမင္ကြင္းကို
မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္လွည့္ထြက္ၿပီး အဲဒီ့က်န္တဲ့ေငြကို သူ႕ရဲ႕
သိပ္အေရးမႀကီးလွတဲ့ အေသးအဖြဲ ဆႏၵေလးေနာက္တစ္ခုအတြက္
ထပ္မံသံုးစြဲပစ္လိုက္မွာပါပဲ။ ေလာကထဲမွာ လူအခ်ဳိ႕ရဲ႕ ဆႏၵအပိုေတြ အတြက္နဲ႕
အခ်ဳိ႕သူေတြထမင္းငတ္ေနၾကရတဲ့ ဒီလိုအျဖစ္အပ်က္မ်ဳိးေတြ အမ်ားႀကီးပါ။
အတၲသမား အမ်ားစုဟာ ေလာကထဲကို ရယူပိုင္ဆိုင္ျခင္းေတြသက္သက္အတြက္ပဲ
ေမြးဖြားလာတာ ျဖစ္တယ္လို႕ သူတို႕ကုိယ္သူတို႕ ခံယူထားတတ္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္
... ႐ုပ္၀တၴဳပစၥည္းေတြပိုင္ဆိုင္မႈနဲ႕
အဆံုးမရွိတဲ့စိတ္ဆႏၵေတြျပည့္၀ေနမႈဟာ အမွန္တကယ္မြန္ျမတ္ၿပီး ၊ အမွန္တကယ္
ကုိယ္ပိုင္ဆိုင္ လိုက္ႏိုင္တဲ့ အရာေတြမဟုတ္ဘူးဆိုတာကို မသိၾကရွာပါဘူး။
တကယ္တမ္းက်ေတာ့လည္း အတၲဆိုတာ ေလာကီသားေတြအတြက္ေတာ့ ခ်ဳိၿမိန္တဲ့
အဆိပ္ရည္ေတြပါပဲ။ အလြန္အကြၽံ မေသာက္ျဖစ္ေအာင္ ေတာင့္ခံၾကရင္း
တတ္စြမ္းသ၍ပယ္သတ္ပစ္ႏုိင္ဖို႕ႀကိဳးစားၾကတာေပါ့ဗ်ာ။

The most used four-letter world is' Love ' . Value it.

အကၡရာေလးလံုးပါတဲ့ လူသံုးအမ်ားဆံုးစကားလံုးကေတာ့ `ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ´ ပါ။
အဲဒါကို တန္ဖိုးထားပါ။

ခ်စ္တယ္၊ ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့စကားဟာ ေလာကထဲမွာ လူသံုးအမ်ားဆံုးဆိုတာကို
အားလံုးသေဘာတူ ၾကမယ္ထင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေမတၱာတရားေတြစိမ့္၀င္ေနတဲ့
အခ်စ္ကိုေတာ့ အဲဒီ့ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့စကားလံုး
တိုင္းကိုယ္စားျပဳႏုိင္မယ္မထင္ပါဘူး။ အလိုရမၼက္သက္သက္ေတြကို
အခ်စ္လို႕နာမည္တပ္လို႕မရႏုိင္ေပမယ့္ ေလာကထဲက ခ်စ္ျခင္းမ်ားစြာမွာေတာ့
အလုိရမၼက္ေတြရဲ႕အတိုင္းအတာက ကိုယ္စီကုိယ္ငွပါ၀င္ေနတတ္ၾက ပါတယ္။
အခုအခ်ိန္အထိ ကြၽန္ေတာ္တို႕ေတြအားလံုး
အျပည့္အ၀အဓိပၸါယ္မဖြင့္ဆိုႏိုင္ၾကေသးတာဟာ `ခ်စ္တယ္´
ဆိုတဲ့စကားတစ္ခြန္းရဲ႕ေနာက္ကြယ္က စိတ္ခံစားမႈအပိုင္းအစေတြကိုပါ။
ဘာပဲေျပာေျပာ နိစၥဓူ၀ၾကားေနရတဲ့ အခ်စ္အေၾကာင္းေတြထဲမွာေမတၲာတရားေလးပါ
နည္းနည္းေလာက္ေပါင္းထည့္ေပးႏုိင္ ၾကရင္ေကာင္းမယ္လို႕
ကြၽန္ေတာ္စဥ္းစားမိပါတယ္။ ေမတၲာဆိုတာ သူ႕အက်ဳိးကိုလိုလားျခင္းပါ။
အဲဒါေၾကာင့္ တကယ္သာ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ခ်စ္တယ္ဆိုတာအျပင္
ေမတၲာထားၾကၿပီဆိုရင္ ဘ၀လမ္းခရီးေတြ သာယာေျဖာင့္ျဖဴးလာၾကမွာ အမွန္ပါပဲ။
တခ်ဳိ႕ေတြက ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကိုတန္ဖိုးမထား တတ္ၾကပဲ
စိတ္ဆႏၵေတြရဲ႕မဆံုးႏိုင္တဲ့ ၀ကၤဘာထဲမွာ ၀ဲလွည့္ေနတတ္ၾကပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး
ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့ စကားကို ပါးစပ္ဖ်ားေလးကေနသံုးႏႈန္းၿပီး
ကာမဂုဏ္အာ႐ံုေတြၾကားထဲမွာပဲ ဘ၀ကို အလဟႆ
ျဖဳန္းတီးပစ္ေနတဲ့သူေတြလည္းရွိပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့
စစ္မွန္တဲ့ေမတၱာတရားရဲ႕ အရိပ္ေအာက္မွာ တစ္ဦးနဲ႕တစ္ဦး
အျပန္အလွန္တန္ဖိုးထားမႈေတြနဲ႕ သာယာတဲ့ဘ၀ေလးေတြကို ထူေထာင္
ႏုိင္ၾကေစခ်င္ပါတယ္။

The most pleasing five-letter world is' Smile ' . Keep it.

အကၡရာငါးလံုးပါတဲ့ ၾကည္ႏူးစရာအေကာင္းဆံုးစကားလံုးကေတာ့ `အျပံဳး´ ပါ။
အဲဒါကို ေဆာင္ထားပါ တဲ့။

အရမ္းစိတ္ညစ္ေနတဲ့အခါမ်ဳိး၊ အရမ္းစိတ္ဓါတ္က်ေနတဲ့အခါမ်ဳိး၊
အရမ္းအားငယ္ေနတဲ့အခါမ်ဳိးေတြ မွာ တစ္ေယာက္ေယာက္ကေနကိုယ့္ကုိ
ရင္ထဲကေနေပါက္ဖြားလာတဲ့ အားေပးအျပံဳးေလးတစ္ခုမ်ားေပး လိုက္ၿပီဆိုရင္
စိတ္ထဲမွာ ဘယ္ေလာက္အထိၾကည္ႏူးသြားတယ္ဆိုတာကို ၾကံဳဖူးသူတိုင္းသိၾကမွာပါ။
အျပံဳးတစ္ခုရဲ႕ တန္ဖိုးနဲ႕သက္ေရာက္အားဟာ
တခါတခါမွာအံ့ၾသစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ကို ႀကီးမား သြားတတ္ပါတယ္။
ၾကားဖူးတဲ့ျဖစ္ရပ္ေလးတစ္ခုအေၾကာင္းကိုေျပာျပခ်င္ပါတယ္။ မသန္မစြမ္းကေလးငယ္
ေတြရဲ႕ အေျပးၿပိဳင္ပဲြတစ္ခုမွာ ေျခေထာက္သိပ္မသန္တဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္က
၀င္ေျပးပါတယ္။ ေျပးလမ္းတစ္ေလွ်ာက္ သူအခါခါလဲက်လို႕
ေဘးကေနေအာ္သံတစ္ခုကိုၾကားရတဲ့အခါတိုင္း သူလွမ္းလွမ္း ၾကည့္လိုက္ရင္
ပြဲၾကည့္စင္ကေနသူ႕ကိုျပံဳးၿပီး `ေရာက္ေတာ့မယ္သားရဲ႕ ... ေျပးထား ...
ေျပးထား´ လို႕ လွမ္းလွမ္းေအာ္ေနတဲ့ သူ႕အေမကို အၿမဲေတြ႕ေနရပါတယ္။
သားနဲ႕အတူ အေမကလည္း ပဲြၾကည့္စင္ေပၚမွာ ေျပးေနတာေလ။ အဲဒီ့ေကာင္ေလးဟာ
ဆုတံဆိပ္ေတြမရခဲ့ေပမယ့္ ပန္း၀င္ေအာင္ေျပးႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္း ...
အသက္အရြယ္ႀကီးလာလို႕ ေအာင္ျမင္တဲ့စီးပြားေရးသမားႀကီးတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနတဲ့
ေျခေထာက္မသန္တဲ့သူ႕ကိုေမးၾကည့္ေတာ့ ...။ `ကြၽန္ေတာ္
အခက္အခဲေတြကိုရင္ဆိုင္ရတဲ့အခါတိုင္း ငယ္ငယ္တုန္းကေျပးပဲြကေလးမွာ
ပဲြၾကည့္စင္တေလွ်ာက္ ကြၽန္ေတာ့္ကိုလုိက္အားေပးေနတဲ့ ေမေမ့ရဲ႕
အျပံဳးမ်က္ႏွာကို အၿမဲတမ္းျပန္ျမင္ေယာင္ေနတတ္တယ္။
ေမေမ့ရဲ႕အဲဒီ့အျပံဳးေၾကာင့္ပဲ ကြၽန္ေတာ္ဒီဘ၀ကို ေရာက္လာတာေပါဗ်ာ´ တဲ့။
လူတစ္ေယာက္ တစ္ခါေတြ႕လုိက္တာနဲ႕ တစ္သက္လံုးစြဲသြားေစမယ့္ အျပံဳးမ်ဳိး
ကိုၿပံဳးႏိုင္ဖို႕ဆိုတာ တကယ္ေတာ့မလြယ္လွပါဘူး။ အဲဒီ့အျပံဳးဟာ
အသန္႕စင္ဆံုးျဖစ္ေနရမယ့္အျပင္ ေစတနာေတြ၊ ေမတၲာေတြ၊ အၾကင္နာေတြနဲ႕
စာနာနားလည္မႈေတြလည္း သူ႕အခ်ဳိးအဆနဲ႕သူပါေနဖို႕လိုပါ တယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႕
လူတိုင္းကို အဲဒီ့လိုအျပံဳးမ်ဳိးနဲ႕
ျပံဳးျပႏုိင္ဖို႕ေလ့က်င့္ၾကည့္ရေအာင္ေလ။

The fastest spreading six-letter world is' Rumor ' . Ignore it.

အကၡရာေျခာက္လံုးပါၿပီး အလ်င္ျမန္ဆံုးပ်ံ႕ႏွံ႕လြယ္တဲ့စကားလံုးကေတာ့
`ေကာလဟာလ´ ပါ။ အဲဒါကို လ်စ္လွ်ဴ႐ႈပါ တဲ့။

ပန္းသတင္းေလညင္းေဆာင္၊ လူသတင္းလူျခင္းေဆာင္ဆိုတဲ့စကားရွိပါတယ္။
ကြၽန္ေတာ္တို႕ စဥ္းစားရမွာက ပန္းရဲ႕ေမႊးပ်ံ႕တဲ့ရနံ႕ကိုသယ္ေဆာင္ေပးမယ့္
ေလညင္းဟာ သူကိုယ္တိုင္သန္႕ရွင္းစင္ၾကယ္ ေနဖို႕လိုပါတယ္။
အဲဒီ့လိုမွမဟုတ္ပဲ အဲဒီ့ေလညင္းမွာ
အစကတည္းကအနံ႕ဆိုးတစ္ခုခုမ်ားပါေနခဲ့ၿပီဆိုရင္ ပန္းရဲ႕ေမႊးပ်ံ႕မႈသတင္းကို
သူအမွန္အတိုင္းသယ္ေဆာင္ႏုိင္ေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ အဲဒီလိုပါပဲ လူသတင္း
လူျခင္းေဆာင္ၾကတယ္ဆိုတဲ့ေနရာမွာလည္း ယူေဆာင္သြားတဲ့သူရဲ႕ စိတ္အေျခအေန
အဆုိးအေကာင္း၊ အတိမ္းအေစာင္းေတြက အဲဒီ့သတင္းေတြအေပၚကို အမ်ားႀကီး
အက်ဳိးသက္ေရာက္သြားတတ္ပါတယ္။ စကားတစ္ခုကို ဒီကေနဟို၊ ဟိုကေနဒီ
ပို႕တဲ့အခါမွာကုိယ့္ရဲ႕ခံစားခ်က္ေတြ၊ ထင္ျမင္ခ်က္ေတြကိုပါ
ထပ္ေပါင္းထည့္တတ္ၾကတာ လူေတြရဲ႕သဘာ၀ပါ။ ဒီလိုနဲ႕ပဲ
ေကာလဟာလဆိုတာေတြျဖစ္လာတယ္ လို႕ကြၽန္ေတာ္ေတာ့ထင္ပါတယ္။
ပါးစပ္ေတြကလည္းေျပာေနၾကသလို၊ နားေတြကလည္းၾကားေနၾကရေလ ေတာ့
အျမန္ဆံုးအလ်င္နဲ႕ ပ်ံ႕ႏွံ႕ေနတတ္တဲ့ အဲဒီ့ေကာလဟာလ
ဆိုတာေတြကိုကြၽန္ေတာ္တို႕အေနနဲ႕ တားဆီးဖို႕ဆိုတာမျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။
အဲဒီ့ေတာ့ ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ၊ ကိုယ့္အေၾကာင္း မေကာင္းသတင္း
တစ္ခုခုမ်ားၾကားရၿပီဆိုရင္ အရင္ဆံုး ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္ဆန္းစစ္ၿပီး
အဲဒီ့ေ၀ဖန္သံေတြထဲက ပိုေနတာေတြ အားလံုးကို
လ်စ္လွ်ဴ႐ႈပစ္ႏုိင္ဖုိ႕ႀကိဳးစားရပါလိမ့္မယ္။ ကုိယ့္ရဲ႕ ကိုယ္က်င့္တရားနဲ႕
ကုိယ္ရဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာကို ကိုကုိယ္တိုင္အျပည့္အ၀ယံုၾကည္ေနမယ္ဆိုရင္ ဘယ္လို
ေကာလဟာလမ်ဳိးကိုမွ ကြၽန္ေတာ္တို႕ မႈစရာလိုမယ္ မထင္ပါဘူး။

The hardest working seven-letter world is' Success' . Achieve it.

အကၡရာခုႏွစ္လံုးနဲ႕ဖြဲ႕စည္းထားၿပီး
အျပင္းထန္ဆံုးႀကိဳးစားရယူရတဲ့စကားလံုးကေတာ့ `ေအာင္ျမင္မႈ´ ပါ။ အဲဒါကို
အရယူပါ တဲ့။

Give and take ဆိုတဲ့ေလာကရဲ႕ အေပးအယူသေဘာတရားေတြဟာ
ဘယ္သူမွလြန္ဆန္လို႕မရႏုိင္ တဲ့ နိယာမေတြပါ။ ကုိယ္ေပးလုိက္ရတာနဲ႕
ျပန္ရလုိက္တာတို႕ရဲ႕ အခ်ဳိးအစားညီမွ်မႈ၊ မညီမွ်မႈကေတာ့ ကံတရားနဲ႕
ဥာဏ္ရည္တို႕အေပၚမွာ မူတည္ေလ့ရွိပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဥာဏ္နဲ႕ယွဥ္တဲ့
ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈတို႕ရဲ႕ေနာက္မွာ
ထုိက္တန္တဲ့ေအာင္ျမင္မႈဆိုတာဟာ အေႏွးနဲ႕အျမန္ကပ္ပါလာတတ္ ပါတယ္။
ပန္းတိုင္တစ္ခုကိုေရာက္ဖို႕ ကြၽန္ေတာ္တုိ႕ေတြ ၾကမ္းတမ္းတဲ့လမ္းမွာ
တံုးတိုက္တိုက္၊ က်ားကိုက္ကိုက္ ေလွ်ာက္ရတာမ်ဳိးေတြရွိပါတယ္။
ရည္မွန္းခ်က္ေတြျပည့္၀ဖို႕ ခံစားခ်က္ေတြနဲ႕ စိတ္ဆႏၵအခ်ဳိ႕ကို
ေဘးခဏပို႕ထားၿပီး ေျခာက္ေသြ႕တိတ္ဆိတ္တဲ့ခရီးကို တစ္ေယာက္တည္းစီးဆင္းရတာ
မ်ဳိးေတြလည္းရွိတတ္ပါတယ္။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ပါ ... အရင္းႏွီးတိုင္းဟာ
အ႐ႈံုးအတြက္ျဖစ္လာၾကတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေအာင္ျမင္မႈဟာ ကြၽန္ေတာ္တို႕နဲ႕
အေတာ္လွမ္းခ်င္လွမ္းေနလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ တစ္ေန႕ေန႕ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာေတာ့
လက္တကမ္းကိုေရာက္လာရမွာပါပဲ။ ကြၽန္ေတာ္တို႕ေမွ်ာ္ရည္ရာ
ခရီးဆံုးတစ္ခုစီကို ေရာက္ဖို႕ အျပင္းအထန္ႀကိဳးစားၾကမယ္။ ၿပီးရင္ ...
အဲဒီ့ေအာင္ျမင္မႈဆိုတာႀကီးကို အတူတူအရယူၾကမယ္။

The most troublesome eight-letter world is ' Jealousy'. Distance it.

အကၡရာရွစ္လံုးနဲ႕ဖြဲ႕စည္းထားတဲ့ ဒုကၡအေပးဆံုးစကားလံုးကေတာ့
`မနာလို၀န္တုိမႈ´ ပါ။ အဲဒါကို ေ၀းေ၀းေရွာင္ပါ တဲ့။

မနာလို၀န္တုိမႈဆိုတာ တကယ္တမ္းက်ေတာ့
ကုိယ့္ဒုကၡကုိယ္ရွာခ်င္ၾကတဲ့သူေတြေမြးတတ္ၾကတဲ့ စိတ္ထားပါ။
စိတ္ကိုအရမ္းပူေလာင္ေစၿပီး၊ တခါတခါမွာ
မေကာင္းမႈေတြကိုပါဖိတ္ေခၚလာတတ္ပါတယ္။ သူတပါးရဲ႕ ေအာင္ျမင္မႈ၊
ေက်ာ္ၾကားမႈ၊ ထင္ေပၚမႈနဲ႕ အရည္အခ်င္းေတြကို အားက်တယ္၊ အတုယူတယ္
ဆိုတဲ့အဆင့္ထက္ပိုၿပီး မနာလုိ၀န္တိုမႈဆိုတဲ့ မစၦရိယစိတ္၀င္လာၿပီ ဆိုရင္
အဲဒီ့လူနဲ႕ အျခားသူေတြရဲ႕ ဆက္ဆံေရးဟာ အဆိုးဘက္ကိုဦးတည္သြားပါၿပီ။
မနာလုိမ႐ႈဆိတ္တဲ့စိတ္ရဲ႕ ဆန္႕က်င္ဘက္ကေတာ့ မုဒိတာတရားပါ။
ကြၽန္ေတာ္တို႕ေတြအေနနဲ႕ ႐ိုးသားေျဖာင့္မတ္မႈ၊ ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈ၊
ဇဲြနပဲႀကီးမႈ၊ ဥာဏ္အေမ်ာ္အျမင္ရွိမႈတို႕ရဲ႕ အက်ဳိးဆက္ေတြကို
ကံၾကမၼာရဲ႕အေႏွာက္အယွက္ကင္းကင္းနဲ႕ သူတပါးေတြ ခံစားေနၾကရၿပီဆိုရင္
အဲဒါကိုမုဒိတာပြားႏိုင္ဖို႕လုိပါတယ္။ အဲဒီ့လုိမဟုတ္ပဲ ကိုယ္ကသူ႕ကို
မနာလုိမ႐ႈ႕ဆိတ္ ျဖစ္မိၿပီဆိုတာနဲ႕ အဲဒီ့လူရဲ႕
အက်ဳိးစီးပြားပ်က္စီးရာပ်က္စီးေၾကာင္းေတြက ကုိယ့္ေခါင္းထဲကို အလိုလို
ေရာက္လာတတ္ပါတယ္။ ကိုယ့္ထက္ျမင့္သြားမွာကို စိုးရိမ္တဲ့အတြက္
အပင္တိုင္းကို အညြန္႕ခ်ဳိးပစ္ခ်င္ေနတဲ့ စိတ္ဓါတ္ဟာ ကမၻာေလာကအတြက္ အလြန္ပဲ
အႏၲရယ္ႀကီးပါတယ္။ အဲဒီ့ေတာ့ ကိုယ့္ကိုေရာ သူတပါး
ကိုပါအႏၲရာယ္ေတြအမ်ာႀကီးေပးႏုိင္တဲ့ မစၦရိယစိတ္(မနာလို၀န္တိုစိတ္) ေတြနဲ႕
ေ၀းသထက္ေ၀းေ၀းေန ႏိုင္ေအာင္ ကြၽန္ေတာ္တို႕ႀကိဳးစားၾကရပါလိမ့္မယ္။
ကိုယ့္ထက္ေတာ္တဲ့သူေတြကို ေမာ့ၾကည့္ၿပီး လက္ခုပ္တီးေပးႏုိင္ဖို႕နဲ႕
ကိုယ့္ထက္နိမ့္က်တဲ့သူေတြကို ငံု႕ၾကည့္ၿပီး
လက္ကမ္းဆြဲတင္ေပးႏုိင္ဖို႕အတြက္ ျမင့္ျမတ္တဲ့စိတ္ထားေတြ
ကြၽန္ေတာ္တို႕ေမြးဖို႕လိုလာၿပီ။

The most powerful nine-letter world is ' Knowledge'. Acquire it.

အကၡရာကိုးလံုးနဲ႕တည္ေဆာက္ထားတဲ့ အင္အားအရွိဆံုးစကားလံုးကေတာ့
`အသိပညာဗဟုသုတ´ ပါ။ အဲဒါကို ႀကိဳးစားရယူပါ တဲ့။

လူမွာ စဥ္းစားေတြးေခၚႏုိင္စြမ္း၊ ေလ့လာမွတ္သားႏုိင္စြမ္းနဲ႕
အသိပညာဗဟုသုတတို႕သာမရွိရင္ အဲဒီ့လူဟာ တိရစၦာန္နဲ႕ ျခားေတာ့မွာမဟုတ္ပါဘူး။
သိျခင္းနဲ႕ မသိျခင္းကို ေသးငယ္လွတဲ့စကၠန္႕ပိုင္း ကေလးကသာ
ပိုင္းျခားထားတာျဖစ္ေပမယ့္ သိသူနဲ႕ မသိသူတို႕ရဲ႕ ကြာျခားမႈကေတာ့
မႏႈိင္းယွဥ္သာေအာင္ ကိုမ်ားပါတယ္။ ဥပမာတစ္ခုအေနနဲ႕ ျပရမယ္ဆုိရင္ေတာ့
အလုပ္အင္တာဗ်ဴးတစ္ခုမွာ ေနာက္ဆံုးဆန္ခါတင္ ႏွစ္ေယာက္ပဲက်န္ေတာ့ပါတယ္။
အဲဒီ့အထဲက တစ္ေယာက္တည္းကိုသာေရြးမွာပါ။ ဘယ္သူ႕ကိုေရြးရမလဲလို႕
ေ၀ခြဲရခက္ေနတဲ့အလုပ္ရွင္က သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ကို ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႕
အလုပ္နဲ႕ပတ္သက္တဲ့အေရးအႀကီးဆံုး

ေမးခြန္းတစ္ခုေမးမယ္ ေျဖႏိုင္တဲ့သူကို အလုပ္ခန္႕မယ္လုိ႕ေျပာပါတယ္။
ၿပီးေတာ့ သူေမးခြန္းတစ္ခုတည္းကို တစ္ေယာက္ျခင္းစီေမးလိုက္ပါတယ္။
တစ္ေယာက္က ေျဖႏုိုင္လို႕အလုပ္ရသြားၿပီး ၊ တစ္ေယာက္က မေျဖႏုိင္တဲ့အတြက္
ေနာက္လွည့္ျပန္ခဲ့ရပါတယ္။ ဒီအျဖစ္အပ်က္ေလးကိုၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ပိုသိတဲ့သူက
ပိုသာသြားတယ္ဆိုတာ ထင္ရွားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မသိတဲ့သူကလည္းအလုပ္ရွင္က
အေျဖကိုေျပာျပ လုိက္တဲ့အတြက္ စကၠန္႕ပိုင္းအတြင္းမွာပဲသိသြားၿပီျဖစ္ပါတယ္။
သူ႕ရဲ႕ မသိျခင္းဟာ တစ္စကၠန္႕အတြင္းမွာပဲ
သိျခင္းအျဖစ္ကိုကူးေျပာင္းသြားခဲ့ေပမယ့္ အခြင့္အေရးတစ္ခုကိုေတာ့
သူဆံုး႐ံႈးခဲ့ရပါၿပီ။ ဒီသေဘာတရားကို ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႕ဟာ
ငါဘာမွမသိပါလားဆိုၿပီး အားငယ္စိတ္ပ်က္ေနစရာမလိုေပမယ့္
ကိုယ္ေရြးခ်ယ္ထားတဲ့လမ္းေၾကာင္းနဲ႕သက္ဆိုင္တဲ့ အရာအားလံုးကို
တတ္ႏုိင္သမွ်မ်က္ေျခမပ်က္ေအာင္ အၿမဲတမ္း
ႀကိဳးစားေနရမယ္ဆိုတာကိုေတာ့နားလည္ရပါတယ္။

The most essential ten-letter world is ' Confidence'. Build it.

အကၡရာဆယ္လံုးနဲ႕ဖဲြ႕စည္းထားတဲ့ မရွိမျဖစ္အလိုအပ္ဆံုးစကားလံုးကေတာ့
`ယံုၾကည္မႈ´ ပါ။ အဲဒါကို တည္ေဆာက္ယူပါ တဲ့။

ယံုၾကည္မႈဆိုတဲ့ေနရာမွာ မိမိကိုယ္ကိုယံုၾကည္မႈနဲ႕
သူတပါးနဲ႕မိမိအၾကားအျပန္အလွန္ယံုၾကည္မႈ ဆိုၿပီးႏွစ္မ်ဳိးရွိပါတယ္။
ကြၽန္ေတာ္တို႕အေနနဲ႔ အဲဒီ့ႏွစ္မ်ဳိးစလံုးကို အခိုင္မာဆံုးျဖစ္ေအာင္
တည္ေဆာက္ယူ ႏုိင္ပါမွ အျမင့္မားဆံုးေအာင္ျမင္မႈေတြကို လက္၀ယ္ခိုင္ခုိင္
ပုိင္ဆိုင္ႏုိင္မွာပါ။ အဲဒီ့ႏွစ္ခုကလည္း တစ္ခုနဲ႕တစ္ခု
အမ်ားႀကီးဆက္စပ္မႈရွိေနပါတယ္။ မိမိကုိယ္မိမိ
ယံုၾကည္မႈအျပည္အ၀မရွိတဲ့သူတစ္ေယာက္ ဟာ သူတပါးေတြရဲ႕
ယံုၾကည္မႈကိုရႏိုင္ဖို႕ခဲယဥ္းပါတယ္။ အဲဒီ့လိုပဲ
မိမိရဲ႕ပတ္၀န္းက်င္မွာရွိတဲ့ သူေတြအားလံုးက
မိမိအေပၚအယံုအၾကည္ကင္းမဲ့လာၾကၿပီဆိုရင္လည္း မိမိကုိယ္မိမိ
ယံုၾကည္ထားမႈေတြဟာ တစတစနဲ႕ပ်က္ယြင္းလာတတ္ပါတယ္။
ယံုၾကည္မႈတစ္ခုခ်ဳိ႔ယြင္းပ်က္စီးသြားၿပီဆိုရင္ အရင္အတိုင္းျဖစ္ေအာင္
ျပန္လည္တည္ေဆာက္ယူဖို႕ဆိုတာဟာ
ေတာ္႐ံုတန္႐ံုစိတ္အားသတၱိမ်ဳိးနဲ႕မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။ ဘယ္လိုဆက္ဆံေရး
မ်ဳိးမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ မရွိမျဖစ္အလုိအပ္ဆံုးအရာဟာ ယံုၾကည္မႈပါ။
တစ္ဦးကိုတစ္ဦးယံုၾကည္မႈနဲနဲေလးမွ မရွိဘူး ဆိုရင္
အရွည္သျဖင့္လက္တြဲေရွ႕ဆက္ဖို႕ဆုိတာမလြယ္ပါဘူး။ အဲဒီ့ေတာ့
ဘယ္ေနရာမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ အေရးအႀကီးဆံုးနဲ႕ ပထမဦးဆံုးစလုပ္ရမယ့္အလုပ္က
ျပည့္၀တဲ့အျပန္အလွန္ယံုၾကည္မႈတစ္ခုကို အခိုင္မာဆံုး
တည္ေဆာက္ယူဖို႕ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ျပည့္၀တဲ့ယံုၾကည္မႈတိုင္းဟာ ျပတ္သားတဲ့
ႏႈတ္ထြက္စကားေတြကိုျဖစ္ေစ ပါတယ္။ ဗုဒၶျမတ္စြားဘုရားကို
ဥပမာထားၿပီးေျပာရမယ္ဆိုရင္ ဗုဒၶရဲ႕တပည့္သာ၀ကတိုင္းအားလံုးလိုလုိဟာ
ဘယ္သူကပဲျဖစ္ျဖစ္ `သင္တို႕ရဲ႕ဆရာ ဘယ္သူလဲ´ လုိ႕ေမးလာတဲ့အခါတိုင္း ...။
`ေဂါတမဘုရားရွင္သည္ ငါတို႕၏ဆရာျဖစ္သည္´ လို႕ေျဖၾကၿမဲပါ။ ဒါဟာ
ျပည့္စံုကံုလံုတဲ့ ယံုၾကည္ျခင္းတစ္ခုကေနတဆင့္ စီးဆင္းလာတဲ့
ရင္ထဲကစကားလံုးေတြပါ။ကြၽန္ေတာ္တို႕ေတြအားလံုး သံသယေတြ၊ ဒြိဟေတြ၊
ေတြေ၀မႈေတြ စတဲ့ စတဲ့ မေရရာမျပတ္သားတဲ့အရာမွန္သမွ်ကို
ျပည့္၀တဲ့ယံုၾကည္မႈေတြကို တည္ေဆာက္ယူၾကရင္း ရွင္းလင္းပစ္ၾကရေအာင္ေလ။

သူငယ္ခ်င္းပို႕လုိက္တဲ့ စာေၾကာင္းေလး ၁၀ေၾကာင္းကေတာ့
ဒီမွာပဲၿပီးဆံုးသြားပါၿပီ။ သူပို႕လုိက္တဲ့ မူရင္းစာေၾကာင္းေတြက
ဘယ္သူေတြေရးထားတယ္ဆိုတာမသိရပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ္အေနနဲ႕ အဓိပၸါယ္ေလးေတြ
ပိုေကာင္းသြားေအာင္ဆိုတဲ့စိတ္နဲ႕ စကားလံုးႏွစ္လံုးကိုေတာ့
ေျပာင္းခဲ့ပါတယ္။ ဒီစာေၾကာင္းေလးေတြကို ဖတ္ဖူး၊ ျမင္ဖူး၊
ၾကားဖူးၾကသူေတြလည္းအမ်ားအျပားရွိၾကမွာပါ။ အဲဒါကို
ကြၽန္ေတာ္ကဘာ့ေၾကာင့္မ်ား ဒီေလာက္ေတာင္ အက်ယ္ခ်ဲ႕ၿပီး
ထပ္ေဆြးေႏြးေနရတာလဲလို႕ေမးလာရင္ေတာ့ ... ကြၽန္ေတာ္စကား တစ္ခြန္းတည္းနဲ႕ပဲ
အေျဖေပးခဲ့ပါရေစ။

``စာေၾကာင္းတစ္ေၾကာင္းကို ဖတ္လိုက္ရၿပီးတာနဲ႕ ေၾသာ္ ... ဒါလား
ဆိုတဲ့အဆင့္မွာတင္ရပ္ မထားပဲဆက္ေတြးၾကဖို႕နဲ႕
ျဖစ္ႏုိင္ရင္လက္ေတြ႕က်င့္သံုးၾကဖို႕ အားလံုးကိုတိုက္တြန္းခ်င္လို႕ပါ ´´။
။